Canebe-d'aigo
Bidens tripartita
Asteraceae Compositae
Noms en français : Bident à feuilles tripartites, Bident trifoliolé.
Descripcioun :Lou canebe-d'aigo, pas tant coumun que soun fraire bessoun, aquéu rama Bidens frondosa, trachis sus lou limas de ribiero e d'estang. Fai de flour coumpausado pourtado pèr de long pecou e d'ounte raiounon de bratèio pulèu longo. La maje part de si fueio soun divisado, mai au contre de Bidens frondosa, que ié sèmblo proun, li divisioun an pas de vertadié pecou (fotò). Un autre biais pèr lou recounèisse èi de regarda la grano que sis espinulo van devers lou soumet.
Usanço :En Asìo dóu levant, li fueio soun manjado cuecho coume de liume.
Port : Grande erbo
Taio : 20 à 150 cm
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Bidens
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Heliantheae
Ordre : Asterales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 à 2 cm
Flourido :
Estiéu - Autouno
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 200 m
Aparado : Noun
Liò : Ribiero
- Roubino
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Bidens tripartita L., 1753
Geranion(-de-fourèst)
Geranium sylvaticum
Geraniaceae
Noms en français : Géranium des forêts, Géranium des bois.
Descripcioun :Lou geranion-de-fourèst es uno planto proun coumuno dins lis Aup en mountagno mejano, ounte emé soun rizoumo, fai de poulìdi coulounìo. La fueio èi proun penado e decoupado e lou pecou di flour, glandoulous (fotò) .
Usanço :Es uno bono erbo pèr li vaco.
Port : Grando erbo
Taio : 30 à 100 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Geranium
Famiho : Geraniaceae
Ordre : Geraniales
Coulour de la flour :
Vióuleto
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 2 à 3 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Prado umido
- Fourèst
- Esboudèu
- Mountagno mejano
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico
Ref. sc. : Geranium sylvaticum L., 1753